Bóg się rodzi

Bóg się rodzi, moc truchleje, Pan niebiosów obnażony! Ogień krzepnie, blask ciemnieje, Ma granice Nieskończony. Wzgardzony, okryty chwałą, Śmiertelny Król nad wiekami! A Słowo Ciałem się stało I mieszkało między nami. Cóż masz niebo nad ziemiany? Bóg porzucił szczęście swoje, Wszedł między lud ukochany, Dzieląc z nim trudy i znoje. Niemało cierpiał, niemało, Żeśmy byli winni sami, A Słowo... W nędznej szopie urodzony, Żłób Mu za kolebkę dano! Cóż jest czym był otoczony? Bydło, pasterze i siano. Ubodzy, was to spotkało Witać Go przed bogaczami! A Słowo... Potem królowie widziani Cisną się między prostotą, Niosąc dary Panu w dani: Mirrę, kadzidło i złoto. Bóstwo to razem zmieszało Z wieśniaczymi ofiarami. A Słowo... Podnieś rękę, Boże Dziecię, Błogosław Ojczyznę miłą! W dobrych radach, w dobrym bycie Wspieraj jej siłę swą siłą. Dom nasz i majętność całą, I wszystkie wioski z miastami. A Słowo...

The God is born and night is shaken He the Heaven’s King lies naked. The living Word knows brightness darkened, He the Limitless takes limit. Born disdained yet worship given, Mortal, yet the Lord eternal. And the Word became flesh And dwelt among us What hast thou, O Heaven better, God abandoned the perfection Here to share the trial and sorrow Of His poor, beloved people. Suffered much and suffered dearly, For we all were guilty sinners, And the Word... Born into a common stable, He is cradled in a manger. How then tell me what surrounds you Kine and peace and simple shepherds. You were ones who had the honor Him to greet, and kings came bowing. And the Word... Then the Kings welcome Hurled between simplicity, Bringing gifts to the Lord as a gift Myrrh, frankincense and gold. Deity is all confused With rustic gifts. And the Word... Raise your hand, the Divine Child, Bless the Motherland nice! The good counsel and well-being Support the power of his might. Our home and all possessions, And all the villages to the cities. And the Word...